อถ โข วชิรา ภิกฺขุนี ‘‘มาโร อยํ ปาปิมา’’ อิติ วิทิตฺวา, มารํ ปาปิมนฺตํ คาถาหิ ปจฺจภาสิ –
‘‘กิํ นุ สตฺโตติ ปจฺเจสิ, มาร ทิฏฺฐิคตํ นุ เต;
สุทฺธสงฺขารปุญฺโชยํ, นยิธ สตฺตุปลพฺภติฯ
‘‘ยถา หิ องฺคสมฺภารา, โหติ สทฺโท รโถ อิติ;
เอวํ ขนฺเธสุ สนฺเตสุ, โหติ สตฺโตติ สมฺมุติ [สมฺมติ (สฺยา. กํ.)]ฯ
‘‘ทุกฺขเมว หิ สมฺโภติ, ทุกฺขํ ติฏฺฐติ เวติ จ;
นาญฺญตฺร ทุกฺขา สมฺโภติ, นาญฺญํ ทุกฺขา นิรุชฺฌตี’’ติฯ
อถ โข มาโร ปาปิมา ‘‘ชานาติ มํ วชิรา ภิกฺขุนี’’ติ ทุกฺขี ทุมฺมโน ตตฺเถวนฺตรธายีติฯ
ภิกฺขุนีสํยุตฺตํ สมตฺตํฯ
ตสฺสุทฺทานํ –
อาฬวิกา จ โสมา จ, โคตมี วิชยา สห;
อุปฺปลวณฺณา จ จาลา, อุปจาลา สีสุปจาลา จ;
เสลา วชิราย เต ทสาติฯ
6. พฺรหฺมสํยุตฺตํ
1. ปฐมวคฺโค